Voor ons laatste gesprek over eetstoornissen en borderline zijn we op zoek gegaan naar een expert met een enorm uitgebreide kennis over dit thema. Deze zoektocht bracht ons bij Latifa, een psychotherapeute die naast individuele gesprekken, wekelijks groepstherapie geeft hoofdzakelijk aan personen met borderline. Doorheen de aflevering merk je Latifa haar unieke kijk als hulpverlener. Voor haar is een diagnose nooit een label, zij kijkt naar de persoon en het verhaal achter de persoon. Hieronder noteren we graag nog een korte samenvatting.
Latifa vertelt over het ontstaan van borderline als de combinatie van een erfelijk stukje samen met een optelling van ervaringen en gebeurtenissen doorheen je leven.
De eetstoornis is wat we aan de buitenkant zien. Het is gedrag dat zich tentoonstelt als gevolg van interne processen, dingen die zich in onze binnenkant afspelen.
De eetstoornis heeft altijd een functie. Ze komt op het toneel als emotieregulatie-mechanisme. We weten dat emotieregulatie bij borderline moeilijker kan verlopen, dus hier merken we de functie van de eetstoornis. De eetstoornis is aanwezig als copingmechanisme voor de intense emotiebeleving. Op deze manier geeft de eetstoornis een ogenschijnlijk voordeel. Latifa vertelt dat onze emoties plaats krijgen door ons gedrag. Gedrag (in dit geval de eetstoornis, dus bv. eten of niet eten) heeft dus een functie, nl. het omgaan met onze emoties.
Belangrijk onderscheid: "Ik ben niet mijn eetstoornis." Doorheen de hulpverlening kan je leren om de eetstoornis los te koppelen van je identiteit en zo te ontdekken wie je bent zonder de eetstoornis die het telkens voortouw neemt en je overschaduwt.
Als hulpverlener kijkt Latifa vooral naar het individu of de persoon. Ze benadrukt het belang van verder te kijken dan enkel de diagnose van borderline of een eetstoornis.
Je bent meer dan je diagnose!
Comments