Honger?! Die niet te stoppen is, waarvan je het gevoel hebt dat je niet kan stoppen. Je eet en eet en toch raak je maar niet vol. Paniek komt erna en zorgt er voor dat je niet naar de honger wilt luisteren. En wat is dit nu? Wat gebeurt er nu eigenlijk?
Daar gaat dit stukje over extreme honger. Wat is dit nu eigenlijk, waarom kan dit voorkomen tijdens herstel en misschien wel het belangrijkst, hoe ga je ermee om. Want het is een moeilijk iets om te vatten en doet je heel hard aan jezelf twijfelen. En als je niet oplet, kan het ervoor zorgen dat je je eigen lichaam nog meer gaat wantrouwen. Maar onthoud, dit is niet je lichaam die je wilt pijn doen of wil kwetsen. Dit is eigenlijk je lichaam die de ondervoeding heeft gekend of nog steeds kent, laat voelen. Want je lichaam wilt blijven werken en wilt doorgaan met leven. Het wilt zichzelf dus als het ware genezen.
Wat is het?
Als je iets wilt begrijpen, dan is het natuurlijk belangrijk om te weten wat het is. Extreme honger is niet iets ambetant dat plots komt, maar het is je lichaam die je de ontbering die het heeft gehad, laat voelen. Het heeft niets te maken met je gewicht, want het kan eigenlijk op elk moment tijdens je herstel voorkomen. Het kan dus als je ondergewicht hebt optreden, maar evengoed op een gezond gewicht als overgewicht. Want ook ongeacht je gewicht, kan je lichaam ondervoed zijn en het is een reactie hierop.
Extreme honger komt ook niet alleen voor bij eetstoornissen, het kan ook nog bij andere ziektebeelden voorkomen. Dus het is zeker niet abnormaal dat je lichaam reageert, maar dat zorgt er niet voor dat het minder moeilijk is.
Hoe ga ik er mee om?
Het klinkt verschrikkelijk, want het gaat in tegen alle regels die in je hoofd zitten. Je lichaam schreeuwt om eten en jij wilt dit controleren en voelt dat het tussen je handen wegglipt. Omgaan met extreme honger doe je door er eigenlijk aan toe te geven. Wat natuurlijk makkelijker klinkt dan gedaan. Wat zijn de zaken die wij zeggen:
Luister naar je lichaam
Laat je restricties los
Hou je normale eetmomenten aan
Vertrouw op je lichaam, het gaat ook terug over
Praat er over
Blijf kiezen voor herstel en voor jezelf
Je ziet het, toegeven aan de honger gaat je verder helpen in herstel. Maar het is zo moeilijk, want het is bijna alsof er van je gevraagd wordt om te doen alsof je geen eetstoornis hebt. Dat is natuurlijk niet zo, maar het is je helpen uit de vicieuze cirkel.
Extreme honger of eetbuien?
Een veel gestelde vraag is natuurlijk, heb ik extreme honger of heb ik een eetbui? Het is belangrijk om te weten dat er sowieso gelijkenissen zijn tussen de 2, maar ook verschillen.
Bij beide gaan we:
Schaamte voelen
Er niet aan willen toegeven
Ons schuldig voelen
Het verschil zit hem eerder in de reden waarom je het doet. Extreme honger is echt je lichaam die protesteert en gaat dus ook gepaard met een enorm hongergevoel. Je merkt dat je niet verzadigd geraakt (mentaal of fysiek) en daarom wil je blijven eten. Ook ga je alles wat je eet nog steeds smaken en ga je keuzes maken wat je wilt eten. Heb je voldoende van het een, dan kan je stoppen en daarna iets anders eten. Het hoeft niet allemaal, ongecontroleerd, op. Het hongergevoel is ook het gevolg van een effectieve ondervoeding die je lichaam heeft meegemaakt, dit door te weinig te eten of door bepaalde restricties.
Bij een eetbui kan het starten als honger, maar daar gaat het niet zo zeer over. Hier is het eerder de rush van het eten dat centraal staat, het stil worden van je gedachten en het ongecontroleerd eten. Je wilt blijven eten omdat je op dat moment met niets anders bezig bent en het geeft je een zekere rust (kan soms maar een seconde duren, deze rust). Ook ga je na de eetbui wel een enorm verzadigd gevoel hebben, ervoor merkte je dit niet omdat je hier niet naar op zoek was.
Als je twijfelt of het een eetbui of extreme honger is, dan is het best om hierover te praten en raad te vragen. Samen met je hulpverlener kan je onderzoeken wat er achter zit en op die manier ook de juiste strategie ontwikkelen om er mee om te gaan.