Een retraite, wat moet ik daar nu van verwachten?
Het was voor mij een enorm grote stap om mee te gaan. Omdat het toch echt hard werken zou zijn en daar was ik mij voor 100% van bewust.
Met enorm veel stress en toch ook wel paniek in de weken voor de retraite gaf Lotte me wel steeds het gevoel dat er genoeg steun zou zijn. Ze hield ook steeds rekening met wie ik ben en wat ik nodig heb om de retraite iets helpend te maken en niet iets waardoor ik er na helemaal zou crashen wat me wel een gerust gevoel gaf.
De drie dagen in de Ardennen waren loodzwaar maar er was zoveel steun van zowel Lotte als Olivia en de vrijwilligers dat het de vele enorm moeilijke momenten wat draaglijker maakte. Ook de groep deed enorm veel. Er waren momenten dat we allemaal aan het lachen, dansen of aan het praten waren maar er waren ook veel kwetsbare momenten waarbij iedereen er mocht zijn. We waren allemaal ‘buitenbeentjes’ (zoals we ons zelf noemde) maar je voelde je geaccepteerd door iedereen.
De sessies die aangeboden werden waren heel interessant. Sommige net wat moeilijker of minder helpend voor mij dan anderen.maar dat is verschillend voor iedereen! De sessies werden ondersteunt door een uitgebreid uitgeschreven werkboek. Wat handig is om na de retraite, wanneer alles wat gezakt is, de informatie die we kregen opnieuw te kunnen lezen alsook de vele oefeningen en tips die er in staan thuis te gebruiken.
Het waren ‘maar’ drie dagen, maar de drie meest uitdagende dagen waarbij veel confrontatie aan te pas kwam maar er ook enorm veel steun gegeven werd. Het was een unieke ervaring die me enorm deugd gedaan heeft. Hoe moeilijk het op momenten ook was, was het een stap in de goede richting!
Bedankt aan iedereen die er bij was en bedankt aan Lotte en alle vrijwilligers voor de hulp die geboden werd tijdens de retraite!