Met een klein hartje vertrok ik op retraite. Verschillende gedachten spookten door mijn hoofd. Wie gaat daar allemaal zijn? Hoe zullen de eetmomenten worden voorzien? Hoe ziet onze planning eruit?

 

Bij aankomst werd ik goed ontvangen. Ik kwam terecht in een zeer warme groep. Ik voelde mij al heel snel welkom. De dagen vlogen letterlijk voorbij. Er stonden heel wat uitdagingen op het programma. We kregen er creatieve, educatieve -en therapeutische sessies. Dit vond ik wel zwaar maar ik heb er veel uit geleerd. Op ieder moment kon je terecht bij Lotte en de vrijwilligers. Ze namen de tijd om te luisteren naar je. Ze gaven mij motivatie en kracht om te vechten tegen de eetstoornis.

 

Tijdens de retraite kreeg ik enorm veel steun en erkenning. Voor het eerst in lange periode voelde ik mij niet eenzaam, maar eerder verbonden. Ik ben enorm blij en dankbaar dat ik deze kans kreeg en heb gegrepen. Ik zou het zo opnieuw doen!